๑ เร่อื ง คายมื ท่มี าจากภาษาชวา-มลายู คาชี้แจง ใหน้ กั เรียนตอบคาํ ถามเกีย่ วกบั คําทย่ี ืมมาจากภาษาชวา-มลายูต่อไปน้ีให้ถูกต้อง ๑. ภาษาชวา-มลายูเข้ามาประเทศไทยได้อย่างไร จงอธิบายมาพอสงั เขป ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..... ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..... ๒. คําทยี่ มื มาจากภาษาชวา-มลายมู ลี ักษณะอย่างไร จงอธิบายมาพอสงั เขป ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..... ๓. จงยกตัวอย่างคําทยี่ มื มาจากภาษาชวา-มลายดู งั ต่อไปน้ี (อยา่ งละ ๓ คาํ) ๓. ๑ ชอื่ พชื ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..... ๒ ชอ่ื สตั ว์ ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..... ๓ เครอ่ื งใช้ ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..... ๔ สถานท่ี ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..... ๕ ศลิ ปวัฒนธรรม ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..... แบบฝึกหัดท่ี ๖. ๒ เรอื่ ง คาท่ียืมมาจากภาษาชวา-มลายู คาชี้แจง ใหน้ กั เรียนหาคาํ ทยี่ ืมมาจากภาษาชวา-มลายูจากตารางต่อไปนี้ ทุ ก ข ช จ ฐ ด กุ เ ข ต เ ฟ ร ะ เ ด่ น ดั พ ช บ รี ภ ใ ค ณ ด จ ง ม ใ ก ย ห ช บ า บู ว ซู ชิ ว เ น ฟ ไ เ ฎ ง ดู ค ย่ี ก ย ช เบตงขนม เ ดน ด ำ ป า ฉ ก ท มั ก ง อ ฮ เ ม ร ส ลั ก เ ง ว พ ก ล ร ว แ ก้ ว ต า คุ ช โ น รี ย จ ส น ก ท ล ด ๑.
มะตี ตาย 180. มาระ โกรธ 181. มินตา ขอโทษ 182. ยี่หวา ชีวิตจิตใจ 183. ตุนาหงัน หมั้นไว้ 184. แบหลา ฆ่าตัวตาย 185. มาริ มา 186. เมน เล่น 187. ละวี แล่นไป 188. จินดาหลา ฉลาด 189. มูลา ที่หนึ่ง, ทีแรก 190. ยังหยัน รูปงาม 191. อิลู บัดนี้, เดี๋ยวนี้ 192. ตะหนึ่งหรัด เป็นใหญ่ 193. เมงอะปา ทำไม 194. ยาหัด ชั่ว, ไม่ดี, ไม่งาม 195. โนรี นกแก้ว 196. มุลุต ปาก 197. มุลู พล 198. ละลัด แมลงวัน 199. ระมา เหลือบ 200. อาระ เหล้า 201. ระเด่นบุษบาหนึ่งหรัด เจ้าหญิงบุปผาแห่งรัฐ 202. ระเด่นสุหรานากง นักรบหรือเทวดาผู้ยิ่งใหญ่ 203. ระเด่นจินตะหราวาตี เจ้าหญิงจันทราแห่งฟากฟ้า 204. ระเด่นอิสมาราหนึ่งหรัด เป็นที่รัก, ผู้ยังให้เกิดรัก, เป็นชื่อของอิเหนาที่ประชาชนเรียกชมเพราะอิเหนารูปงามและมารยาทพึงรัก 205. ระเด่นบุษบาวิลิส เจ้าหญิงบุปผาผู้มีผมสีน้ำเงินแก่ 206. ระเด่นสะการะวาตี เจ้าหญิงผู้มีความหอมหวานปานดอกไม้สวรรค์ 207. ระเด่นสังคามาระตา เจ้าชายผู้ทรงโฉมที่เก่งทางรบโดยใช้รถ 208. ระเด่นวิยะดาหนึ่งหรัด เจ้าแห่งผู้ชนะในความนิยมรักยิ่งแห่งรัฐ 209. กุเรปัน นครแห่งความรื่นเริงยินดี, สนุกรื่นเริง 210. ดาหา นครซึ่งยังโลกให้ฉงน 211.
ภาษาชวา ปัจจุบันเรียกว่าภาษาอินโดนีเซีย เป็นภาษาคำติดต่อ อยู่ในตระกูลเดียวกับภาษามลายู ภาษาชวาที่ไทยยืมมาใช้ส่วนมาก เป็นภาษาเขียน ซึ่งรับมาจากวรรณคดี เรื่อง อิเหนา เป็นส่วนใหญ่ ถ้อยคำภาษาเหล่านี้ใช้สื่อสารในวรรณคดี และในบทร้อยกรองต่าง ๆ มากกว่าคำที่นำมาใช้สื่อสารในชีวิตประจำวัน
กะละแม ชื่อขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวเหนียวกะทิและน้ำตาลกวนจนเหนียวเป็นสีดำ 63. กัญชา ชื่อพันธ์ไม้ล้มลุกชนิดหนึ่ง ใบและช่อดอกตัวเมียที่แห้งใช้สูบปนกับยาสูบ มีสรรพคุณทำให้มึนเมา 64. กำยาน วัตถุเครื่องหอมชนิดหนึ่งที่ใช้เผาอบผ้าและทำยาได้ 65. กุญแจ เครื่องยึดประตูหรือหน้าต่างไม่ให้เปิดเข้าออกได้ 66. กำปั่น เรือเดินทะเลขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง 67. กุเรา ชื่อปลาทะเลชนิดหนึ่ง 68. กุลี กรรมกร(คำนี้มลายูยืมมาจากภาษาฮินดูสตานี) 69. กูบ ประทุนหลังช้าง 70. ขนุนหนัง ชื่อขนุนชนิดหนึ่ง ไม่มีหนาม ผิวเรียบคล้ายหนังสัตว์ 71. ขลับ ดำขลับ 72. จำปาดะ ชื่อไม้ผลขนาดกลางคล้ายขนุน แต่เนื้อเหลวกลิ่นฉุน 73. เจียระไน ทำเพชรพลอยหรือแก้วให้เป็นเหลี่ยมตามที่ต้องการ 74. ชะมด ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง วงศ์เดียวกับอีเห็นและพังพอน 75. ตะกง ที่มีน้ำขัง ภาชนะที่ทำด้วยโลหะสำหรับรองน้ำยางพาราที่ผสมกับน้ำยาเคมีแล้ว เพื่อใช้จับตัวกันเป็นก้อน 76. ทุเรียน ผลไม้ที่เปลือกมีลักษณะ เป็นหนามทั่วทั้งลูก 77. แทงวิสัย เป็นชื่อการเล่นในสมัยโบราณ เป็นการต่อสู้ตัวต่อตัวเพื่อความสนุกสนาน ฝ่ายหนึ่งมีโล่กับอาวุธสั้น อีกฝ่ายหนึ่งถือหอก 78. น้อยหน่า ผลน้อยหน่า 79.
สิงหัดส่าหรี นครที่มีความเข้มแข็งอย่างสิงห์และหอมหวนอย่างดอกไม้
เรื่อง ภาษาชวา-มาลายูที่ใช้ในประเทศไทย ภาษาชวามลายู ปัจจุบันเรียกว่า ภาษาอินโอนีเซีย-ภาษามาเลเซีย ซึ่งเป็นภาษาของประเทศที่มีอาณาเขตติดต่อและมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับไทยมาเป็นเวลาช้านาน ภาษาชวา-มลายู เข้ามาในภาษาไทยได้นั้นก็เพราะการติดต่อสื่อสารในชีวิตประจำวันของคนไทยโดยเฉพาะในสี่จังหวัดชายแดดภาคใต้ อีกทั้งยังได้รับอิทธิพลจากวรรณคดีเรื่องเด่นที่พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยทรงพระราชนิพนธ์ไว้ คือ อิเหนา ซึ่งนับเป็นวรรณคดีที่ชักนำให้คนไทยยอมรับภาษาชวา-มลายูอย่างแพร่หลาย ลักษณะของคำภาษาชวา-มลายูในภาษาไทย ๑. คำยืมภาษาชวา-มลายูส่วนใหญ่เป็นคำ ๒ พยางค์ คำพยางเดียวมีน้อยมาก เช่น ทุเรียน น้อยหน่า มังคุด สาคู โลมา ๒. ภาษาชวา-มลายูไม่มีเสียงควบกล้ำ เช่น กะปะ (งู) กุเรา, กุเลา (ปลา) ตะเบ๊ะ อังกะลุง ๓. ภาษาชวา-มลายู ไม่ใช้เสียงวรรณยุกต์ แม้ระดับเสียงของคำเปลี่ยนไปแต่ความหมายของคำยังคงเดิม เช่น กระดังงา กุดัง สลัก กระจูด ตัวอย่างคำภาษาชวา-มลายู ที่นำมาใช้ในภาษาไทย ๑. คำที่ใช้ในวรรณคดี เช่น ตุนาหงัน สะตาหมัน กระยาหงัน บาหยัน(ชื่อพี่เลี้ยงบุษบา) ระเด่น อสัญแดหวา อิเหนา กิดาหยัน บุหลัน ขอบพระคุณที่มาภาพจาก: ๒.